-
1 pellō
pellō pepulī, pulsus, ere [1 PAL-], to beat, strike, knock, push, drive, hurl, impel, propel: fores, T.: pueri pulsi: ter pede terram (in the tripudium), H.: undique magno Pulsa domus strepitu, H.— To drive out, drive away, thrust out, expel, banish, repel, drive back, discomfit, rout: qui armis pulsus est: hostes pelluntur, Cs.: exsules tyrannorum iniuriā pulsi, banished, L.: in exsilium pulsus: lapidibus e foro pelli: omnes ex Galliae finibus, Cs.: istum ab Hispaniā: illum ab eā, T.: possessores suis sedibus: patriā, N.: regno pulsus, H.: pudendis Volneribus pulsus, i. e. shamefully wounded in flight, V.— To rout, put to flight, discomfit: exercitus eius ab Helvetiis pulsus, Cs. — To strike, set in motion, impel: sagitta pulsa manu, V.: nervi pulsi, struck: lyra pulsa manu, played, O.: classica, Tb.—Fig., to strike, touch, move, affect, impress: Ille canit, pulsae referunt ad sidera valles, V.: acriter mentem sensumve: species utilitatis pepulit eum: iuvenem nullius forma pepulerat captivae, L.: pulsusque recesserat ardor, O.: Haec ubi dicta Agrestem (murem) pepulere, H.— To drive out, drive away, banish, expel: maestitiam ex animis: quo tibi nostri Pulsus amor? what has become of your love for me? V.: glande famem, O.: tecta, quibus frigorum vis pelleretur: tenebras, O.* * *pellere, pepuli, pulsus Vbeat; drive out; push; banish, strike, defeat, drive away, rout -
2 fugō
fugō āvī, ātus, āre [fuga], to cause to flee, put to flight, drive off, chase away, rout, discomfit: homines inermos armis: hostīs, S.: fugato omni equitatu, Cs.: fugatis equitibus, S.: Indoctum doctumque fugat recitator, H.: astra Phoebus, H.: audacem fugat hoc poëtam, Quod, etc., H.: fugat hoc (telum), facit illud amorem, etc., O.: nisi me mea Musa fugasset, banished, O.: Saturno rege fugato, exiled, Tb.* * *fugare, fugavi, fugatus Vput to flight, rout; chase away; drive into exile -
3 fundō
fundō fūdī, fūsus, ere [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
4 pello
pello, pĕpŭli, pulsum, 3 ( pluperf. pulserat, Amm. 30, 5, 19), v. a. [kindred with Gr. pallô, pelô], to beat, strike, knock any thing or at any thing; to push, drive, hurl, impel, propel.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.;B.syn.: trudo, percutio): pueri pulsi,
Cic. Fin. 5, 18, 48:pectora pellite tonsis, Enn. ap. Fest. s. v. tonsa, p. 356 Müll. (Ann. v. 235 Vahl.): terram pede,
Lucr. 5, 1402:ter pede terram (in the tripudium),
Hor. C. 3, 18, 15:humum pedibus,
Cat. 61, 14:fores,
Ter. Ad. 4, 5, 4; 5, 3, 2:impetu venientium pulsae fores,
Tac. A. 11, 37: spumat sale rate pulsum, Enn. ap. Gell. 2, 26 (Ann. v. 378 Vahl.); cf.: unda pulsa remis, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. 162, 30; so,vada remis,
Cat. 64, 58:(arbor) ventis pulsa,
Lucr. 5, 1096.—In partic.1.To drive out or away, to thrust or turn out, expel, banish; esp. milit., to drive back, discomfit, rout the enemy (freq. and class.; syn.: fugo, elimino, deicio); constr. with abl., with ex, rarely with de; also with ab and abl. of the place from which one is repelled or driven back, but has not entered:2.cum viri boni lapidibus e foro pellerentur,
Cic. Pis. 10, 23; so,omnes ex Galliae finibus,
Caes. B. G. 1, 31, 11; and:praesidium ex arce,
Nep. Pelop. 3 fin.:a foribus,
Plaut. Am. 1, 1, 113:istum ab Hispaniā,
Cic. Att. 10, 8, 2:patriis ab agris Pellor,
Ov. M. 14, 477; cf. Ter. Eun. 2, 1, 9:aliquem a sacris,
Ov. Ib. 624:possessores suis sedibus,
Cic. Off. 2, 22, 78:aliquem sedibus,
Sall. J. 41, 8:aliquem possessionibus,
Cic. Mil. 27, 74:aliquem civitate,
id. Par. 4, 1, 27:loco,
Liv. 10, 6:patria,
Nep. Arist. 1:aliquem regno,
Hor. S. 1, 6, 13; Just. 35, 1, 3.—Of inanim. objects:aquam de agro,
Plin. 18, 26, 62, § 230:tecta, quibus frigorum vis pelleretur,
Cic. Off. 2, 11, 13:placidam nives pectore aquam,
Tib. 1, 4, 12; 3, 5, 30:calculos e corpore,
Plin. 22, 21, 30, § 64.—Without indicating the place whence:qui armis perterritus, fugatus, pulsus est,
Cic. Caecin. 11, 31:hostes pelluntur,
Caes. B. G. 7, 62, 3; cf.:milites pulsi fugatique,
Sall. J. 74, 3:exsules tyrannorum injuriā pulsi,
driven out, banished, Liv. 34, 26, 12:Athenienses Diagoram philosophum pepulerunt,
Val. Max. 1, 1, 7 ext. — With abl. of manner:pudendis Volneribus pulsus,
Verg. A. 11, 56; cf.:si fugisset vulneratus a tergo, etc., Serv. ad loc.—Specifying the place whither: miles pellitur foras,
Ter. Eun. 5, 8, 11:in exsilium pulsus,
Cic. de Or. 2, 13, 56.—In milit. lang., to rout, put to flight, discomfit:3. 4.exercitum ejus ab Helvetiis pulsum et sub jugum missum,
Caes. B. G. 1, 7, 4:compluribus his proeliis pulsis,
id. ib. 1, 10, 5:Romanos pulsos superatosque,
id. ib. 2, 24 fin., etc.; 1, 52; Liv. 2, 50; Just. 1, 6, 13; 2, 12, 26.—Of a musical instrument, to strike the chords, play:II.nervi pulsi,
struck, Cic. Brut. 54, 199:lyra pulsa manu,
Ov. M. 10, 205; cf.:classica pulsa,
i. e. blown, Tib. 1, 1, 4.—Trop.A.In gen., to strike, touch, move, affect, impress, etc. (class.):B.totum corpus hominis et ejus omnis vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae,
Cic. de Or. 3, 57, 216; cf.of sound: Ille canit, pulsae referunt ad sidera valles,
Verg. E. 6, 84:sonat amnis, et Asia longe Pulsa palus,
id. A. 7, 702:quemadmodum visa nos pellerent,
Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:visa enim ista cum acriter mentem sensumve pepulerunt,
id. ib. 2, 20, 66; id. Fin. 2, 10, 32:quod (dictum) cum animos hominum aurisque pepulisset,
id. Or. 53, 177:species utilitatis pepulit eum,
id. Off. 3, 10, 41:fit saepe, ut pellantur animi vehementius,
id. Div. 1, 36, 80:nec habet ullum ictum, quo pellat animum,
id. Fin. 2, 10, 32:nulla me ipsum privatim pepulit insignis injuria,
id. Fam. 4, 13, 2:ipsum in Hispaniā juvenem nullius forma pepulerat captivae,
Liv. 30, 14, 3:non mediocri curā Scipionis animum pepulit,
id. 30, 14, 1:pulsusque residerat ardor,
Ov. M. 7, 76:longi sermonis initium pepulisti,
you have struck the chord of a long discussion, Cic. Brut. 87, 297.—In partic.1.To drive out or away, to banish, expel:2.maestitiam ex animis,
Cic. Fin. 1, 13, 43:procul a me dolorem,
Plaut. Most. 3, 2, 27:pulsus Corde dolor,
Verg. A. 6, 382:glandt famem,
Ov. M. 14, 216; so,sitim,
Hor. C. 2, 2, 14:frigoris vim tectis,
Cic. Off. 2, 4, 13:somnum,
Sil. 7, 300;Col. poët. 10, 69: Phoebeā morbos arte,
Ov. F. 3, 827:vino curas,
Hor. C. 1, 7, 31:moram,
Ov. M. 2, 838:dolore pulsa est amentia,
id. ib. 5, 511:turpia crimina a vobis,
id. A. A. 3, 379:umbras noctis,
Cat. 63, 41:sidera,
Ov. M. 2, 530:nubila,
id. ib. 6, 690:tenebras,
id. ib. 7, 703; 15, 651.— -
5 dīsiciō or dissiciō
dīsiciō or dissiciō (disiicio), iēcī, iectus, ere [dis + iacio], to throw asunder, drive asunder, scatter, disperse, break up, tear to pieces: late disiectis moenibus, L.: disiecta spatio urbs, L.: nubīs, O.: ostendens disiectis volnera membris, i. e. the wounded body with limbs torn off, O.: disice corpora ponto, V.: ratīs, V.: passim navīs, L.: disiecti membra poëtae, H.— To rout, disperse, scatter: eā (phalange) disiectā, Cs.: quos medios cohors disiecerat, S.: barbarorum copiis disiectis, N.: pulsos in fugam, Ta.— To dash to pieces, ruin, destroy: arcem a fundamentis, N.: moenia urbium disiecta, dilapidated, N.: dide, dissice, Caecil. ap. C.—Fig., to thwart, overthrow, frustrate, bring to naught: pacem, V.: consilia ducis, L. -
6 dissipō or dissupō
dissipō or dissupō āvī, ātus, āre [dis + * supo, throw], to spread abroad, scatter, disperse: ignis se dissipavit, L.: fratris membra: dissipatos homines congregare: venenum per ossa, O.: in mille curias dissipata res p., L.— To disperse, rout, scatter, put to flight: ordines pugnantium, L.: in fugam dissipari, L.: obliquo latrantīs ictu, O.— In P. perf., disordered, scattered: dissipata fuga, L.: cursus, L. — To demolish, overthrow, destroy, squander, dissipate: statuam: ignis cuncta dissipat: a maioribus possessiones relictas: rem familiarem.—Fig., to disperse, spread abroad, circulate, disseminate, scatter: famam: sermones huiusmodi, me esse deductum, etc.: dissipatum passim bellum, L.— To drive away: Curas, H. -
7 fundō
fundō āvī, ātus, āre [fundus], to lay the bottom, make a foundation, found, begin: puppis fundata carinā, O.: sedes Fundatur Veneri, is founded, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, fastened, V.—Fig., to found, establish, fix, confirm: imperium: res p. praeclare fundata: legibus urbem, V.: suas opes, Cu.: nitidis fundata pecunia villis, well laid out, H.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
8 impellō (in-p-)
impellō (in-p-) pulī, pulsus, ere. I. To strike against, push, drive, smite, strike, reach: montem Impulit in latus, V.: inpulsas tentavit pollice chordas, O.: manu portas, V.: Impellunt animae lintea, swell, H.: auras mugitibus, O.: antemnas impulit ignis, Iu.—To break, put to rout, smite: hostem, L.—Fig., to strike, inflict a blow upon: praecipitantem igitur impellamus, give a push to: Solus hic animum labantem Impulit, has mastered, V.: legentem Aut tacitum quovis sermone, disturb, H.— II. To set in motion, drive forward, move, urge on, impel, propel, wield: biremes subiectis scutulis impulsae, Cs.: Inpulerat aura ratem, O.: Zephyris impellentibus undas, V.: arma, clash, V.: nervo impulsa sagitta, discharged, V.—Fig., to move, impel, incite, urge, induce, instigate, stimulate, persuade: qui nullo impellente fallebant: cum praetor lictorem impellat, Iu.: Bellovacos impulsos ab suis principibus defecisse, Cs.: hac famā inpulsus venit, T.: Indutiomari nuntiis impulsi, Cs.: cum bellum impelleretur, Ta.: eum in eam mentem, ut, etc.: in fraudem obsequio inpelli: plebem ad furorem, Cs.: servum ad accusandum dominum: me, haec ut crederem, T.: alquem, uti eat, S.: Germanos impelli, ut in Galliam venirent, Cs.: animus, huc vel illuc inpellitur, T.: voluntates impellere quo velit: alquos capessere fugam, L.: quae mens tam dira Impulit his cingi telis? V. -
9 prōflīgō
prōflīgō āvī, ātus, āre [1 FLAG-], to strike to the ground, cast down utterly, overthrow, overcome, conquer: aciem hostium: classem hostium, Cs.: hostīs, N.—Fig., to overthrow, ruin, destroy, crush: rem p.: tantas opes, N.— To bring to an end, finish, despatch, do away: bellum commissum ac profligatum conficere, L.: profligato fere Samnitium bello, L.: profligata iam haec quaestio est: omnia ad perniciem profligata.* * *profligare, profligavi, profligatus Voverthrow, rout -
10 tropaeum
tropaeum ī, n, τρόπαιον, a memorial of victory, trophy (orig. a tree hung with spoils): tropaeum statuere: quercum Constituit... tibi, tropaeum, V.— A victory: nova tropaea Caesaris, H.: tulit e capto nota tropaea viro, O.: Marathonium, N.: nostra sunt tropaea, nostri triumphi.—A mark, token, sign, memorial, monument: necessitudinis atque hospiti.* * *trophy; monument (set up to mark victory/rout) (often captured armor); victory -
11 abverto
abvertere, abverti, abversus Vturn away from/aside, divert, rout; disturb; withdraw; steal, misappropriate -
12 averto
avertere, averti, aversus Vturn away from/aside, divert, rout; disturb; withdraw; steal, misappropriate -
13 avorto
avortere, avorti, avorsus Vturn away from/aside, divert, rout; disturb; withdraw; steal, misappropriate -
14 deicio
deicere, dejeci, dejectus V TRANSthrow/pour/jump/send/put/push/force/knock/bring down; cause to fall/drop; hang; overthrow, bring down, depose; kill, destroy; shoot/strike down; fell (victim); unhorse; let fall; shed; purge/evacuate bowel; dislodge/rout; drive/throw out -
15 dejicio
dejicere, dejeci, dejectus V TRANSthrow/pour/jump/send/put/push/force/knock/bring down; cause to fall/drop; hang; overthrow, bring down, depose; kill, destroy; shoot/strike down; fell (victim); unhorse; let fall; shed; purge/evacuate (bowel); dislodge/rout; drive/throw ou -
16 disicio
disicere, disjeci, disjectus V TRANSbreak up; scatter; drive apart; separate into two halves, halve, divide; ruin; destroy; rout; disperse; squander; frustrate; dispel, end -
17 disjicio
disjicere, disjeci, disjectus V TRANSbreak up; scatter; drive apart; separate into two halves, halve, divide; ruin; destroy; rout; disperse; squander; frustrate; dispel, end -
18 dissicio
dissicere, dissjeci, dissjectus V TRANSbreak up; scatter; drive apart; separate into two halves, halve, divide; ruin; destroy; rout; disperse; squander; frustrate; dispel, end -
19 protelo
protelare, protelavi, protelatus V TRANSdrive/cause to retreat before one; drive forth, hound out, rout; beat back/off -
20 trophaeum
trophy; monument (set up to mark victory/rout) (often captured armor); victory
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Rout — Rout, n. [OF. route, LL. rupta, properly, a breaking, fr. L. ruptus, p. p. of rumpere to break. See {Rupture}, {reave}, and cf. {Rote} repetition of forms, {Route}. In some senses this word has been confused with rout a bellowing, an uproar.]… … The Collaborative International Dictionary of English
rout — rout1 [rout] n. [ME route < OFr, troop, band, lit., part broken off < L rupta: see ROUTE] 1. a disorderly crowd; noisy mob; rabble 2. a disorderly flight or retreat, as of defeated troops [to be put to rout] 3. an overwhelming defeat 4.… … English World dictionary
rout — rout·ous; rout·ous·ly; de·rout; rout; rout·er; … English syllables
Rout — Rout, n. A bellowing; a shouting; noise; clamor; uproar; disturbance; tumult. Shak. [1913 Webster] This new book the whole world makes such a rout about. Sterne. [1913 Webster] My child, it is not well, I said, Among the graves to shout; To laugh … The Collaborative International Dictionary of English
Rout — Rout, v. t. [A variant of root.] To scoop out with a gouge or other tool; to furrow. [1913 Webster] {To rout out} (a) To turn up to view, as if by rooting; to discover; to find. (b) To turn out by force or compulsion; as, to rout people out of… … The Collaborative International Dictionary of English
Rout — (rout), v. i. [AS. hr[=u]tan.] To roar; to bellow; to snort; to snore loudly. [Obs. or Scot.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rout — Rout, v. t. [imp. & p. p. {Routed}; p. pr. & vb. n. {Routing}.] To break the ranks of, as troops, and put them to flight in disorder; to put to rout. [1913 Webster] That party . . . that charged the Scots, so totally routed and defeated their… … The Collaborative International Dictionary of English
Rout cake — A kind of rich sweet cake made for routs, or evening parties. Twenty four little rout cakes that were lying neglected in a plate. Thackeray. [Webster 1913 Suppl.] … The Collaborative International Dictionary of English
Rout (surname) — Rout is a New Zealand surname, and may refer to:* Alexandra Rout (born 1993), New Zealand figure skater * Ettie Annie Rout (1887 1936), New Zealand writer … Wikipedia
rout — (rout , et, plus souvent, raout ) s. m. Assemblée nombreuse de personnes du grand monde. • Je pris à l Arsenal un jour pour recevoir du monde ; mais heureusement les routs n étaient pas encore introduits en France, GENLIS Mém. t. V, p. 188,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
rout, route — Rout has several meanings, one of which indicates a way, a course, or a road, the specific meanings of route. Rout is usually pronounced rowt. This is the pronunciation often given route, but the preferred pronunciation of route is root. As a… … Dictionary of problem words and expressions